Forskriftir um afköst sía eru nauðsynlegar lýsingar á afköstum sía á tungumáli sem kerfishönnuðir, notendur, síuframleiðendur o.s.frv. geta auðveldlega skilið. Stundum skrifar síuframleiðandinn forskriftirnar út frá mögulegri afköstum síunnar. Stundum eru þær skrifaðar af síuframleiðandanum út frá mögulegri afköstum síunnar, annað hvort fyrir notandann eða fyrir staðlaðan vörulista sem er ekki sérstaklega notaður, en hið síðarnefnda verður ekki rætt hér. Í flestum tilfellum eru afköstforskriftir oft skrifaðar af kerfishönnuðinum.
Til að ná fram þeim afköstum sem kerfið óskar eftir lýsir hönnuðurinn þeim afköstum sem sían þarf að nota í mælikvarða. Þegar slíkur mælikvarði er skrifaður er fyrsta spurningin sem þarf að svara: Til hvers er sían notuð? Tilgangur síunnar verður að vera skýrt og nákvæmlega skilgreindur og þetta verður grundvöllur ritunarinnar. Það er í raun engin kerfisbundin leið til að tilgreina upplýsingar um afköst. Stundum þarf afköst kerfisins sem sían er notuð á að vera á ákveðnu stigi, annars verður engin áhersla í frekari lýsingu. Afköstakröfur síu ættu að vera auðveldlega ákvarðaðar, en það er oft ekki auðvelt verkefni. Það eru engar algildar kröfur um afköst; afköst ættu að vera eins mikil og flækjustig eða mögulegt verð leyfir. Í þessu tilfelli notar kerfið síur með mismunandi afköstum og afköstin verða að vera vegin á móti kostnaði, flækjustigi og getu til að meta hvað er sanngjarnt. Lokamælikvarðinn verður málamiðlun milli þess sem krafist er og þess sem er mögulegt. Þetta krefst oft mikilla hönnunar- og framleiðsluupplýsinga og náinna samskipta milli notanda og framleiðanda. Mikilvægt er að hafa í huga að forskriftir sem uppfylla ekki hagnýtar kröfur eru einungis af fræðilegum áhugi. Sem dæmi skulum við íhuga stuttlega vandamálið: hvernig á að fá litrófslínu í samfelldu litrófi. Augljóslega þarf þröngbandssíu, en hvaða bandvídd og hvaða tegund af síu er nauðsynleg? Orka litrófslínunnar sem sía sendir frá sér fer fyrst og fremst eftir hámarksgegndræpi hennar (að því gefnu að hægt sé að aðlaga hámarksstöðu síunnar að litrófslínunni í vandamálinu), en orka samfellda litrófsins fer eftir heildarflatarmálinu undir gegndræpisferlinum, þar með talið bylgjulengdarmörk frá tindinum. Því þrengra sem tíðnisviðið er, því meiri er andstæðan milli harmoníska samfellda litrófsins og samfellda litrófsins, sérstaklega eftir því sem tíðnisviðið verður þrengra, sem almennt eykur mörkin. Hins vegar, því þrengra sem tíðnisviðið er, því dýrara verður framleiðslu þess, þar sem þrenging tíðnisviðsins eykur framleiðsluerfiðleika; og það mun einnig gera leyfilegt brennivíddarhlutfall stærra, þar sem það eykur enn frekar næmi fyrir sjónrænum ósamræmi. Síðari punkturinn hér þýðir að fyrir sama sjónsvið verður að stækka þrengri bandvídd síunnar, svo að hægt sé að nota stærra brennivíddarhlutfall, en þetta mun auka framleiðsluerfiðleika og flækjustig alls kerfisins. Ein leið til að bæta afköst síu er að auka brúnbröttu tíðnisviðsins en samt viðhalda sömu bandvídd. Rétthyrnt tíðnisvið hefur meiri birtuskil en einföld Fabry-Perot sía með sömu hálfu breidd, og tíðnisviðið hefur þann aukakost að afskurðurinn frá síutoppinum verður einnig stærri. Hægt er að ákvarða að lýsa þessari brúnbröttu með 1/10 af bandvídd eða 1/100 af bandvídd. Aftur, því brattari sem brúnin er, því erfiðara og dýrara er hún að framleiða.
–Þessi grein er gefin út afframleiðandi tómarúmhúðunarvélaGuangdong Zhenhua
Birtingartími: 28. september 2024